Deze week kregen we van Mw. van der Velde dit prachtige fotoboek toegestuurd, waarvan we de link graag met u delen: hier kunt u ook het fotoboek inzien.

De reis naar Groningen kon gelukkig nog plaatsvinden en werd begeleid door dhr. Piet Segers. Naast dit prachtige fotoboek hebben we van dhr. & mw. Van der Velde ook nog een verslag van de reis gekregen! Het hele verslag kunt u hier lezen! Een echte aanrader! Hieronder vindt u een stukje van het bezoek aan Schiermonnikoog.

Zelf deze reis meemaken? Kijk hier >>

Schiermonnikoog:

Vandaag een bezoek aan het eiland Schiermonnikoog. Na de oversteek met de veerpont staan er fietsen klaar, waarna eilander Thijs de Boer, tevens strandjutter op het eiland, ons meeneemt op een fietsexcursie op het eiland. Hierbij zullen wij proeven van de gevarieerde landschappen op het eiland, vol bijzondere planten en dieren, van de aanwezige cultuur, de natuur en veel boeiende achtergrondverhalen horen over het heden en verleden van Schiermonnikoog en haar inwoners. Schiermonnikoog is het kleinst bewoonde Friese Waddeneiland, met ca. 950 inwoners en is 20 kilometer lang en 4 kilometer breed. De kleuren van de vlag zijn tweemaal het rood-wit-blauw zoals de Nederlandse driekleur, met daartussen een groene strook, verwijzend naar de natuur van Schiermonnikoog. Een aantal eilanders spreekt nog de oorspronkelijke eilandertaal, vereeuwigd in het Eilander Wezzenbúek (woordenboek) én in het eilander volkslied.

In de middeleeuwen was Schiermonnikoog een uithof van het Cisterciënzerklooster Claercamp uit Rinsumageest bij Dokkum. De monniken van het klooster, die land indijkten, droegen grijze pijen. Zo ontstond de naam: schier betekent namelijk grijs, en oog van oorsprong eiland. Ter herinnering aan de toen vertrokken monniken, die overigens binnenkort weer terugkeren, is in 1961 in het dorp een standbeeld geplaatst, “de Schiere Monnik”. De naam Schiermonnikoog wordt voor het eerst genoemd in 1440. In 1550 werd Friesland protestants, waardoor het klooster alle bezittingen verloor en Schiermonnikoog onderdeel werd van het gewest Friesland. Vervolgens verkocht het gewest Friesland het eiland vanwege geldgebrek, waardoor Schiermonnikoog tussen 1638 en 1945 particulier eigendom werd. De familie Stachhouwer bezat het eiland van 1640 tot 1859 en van 1859 tot 1893 was het eiland in het bezit van de Hagenaar John Eric Banck. Deze liet een nieuwe waddendijk aanleggen en liet de duinen beplanten met helmgras om zandverstuivingen tegen te gaan. De Duitse graaf Berthold Hartwig Arthur Graf von Bernstorff kocht het eiland in 1893 voor 200.000 gulden. Hij liet naaldbossen aanleggen voor de houtproductie. Toen hij in 1939 overleed erfde zijn zoon Bechthold Eugen Graf von Bernstor het eiland. Schiermonnikoog werd op 16 mei 1940 door de Duitsers bezet. Toen in april 1945 de provincie Groningen werd bevrijd door de Canadezen, vluchtte een groep van ongeveer 120 SD en SS’ers naar het eiland, waar nog steeds een Duits garnizoen aanwezig was. Op 11 juni werden de laatste 600 man Duitse troepen op Schiermonnikoog door de Canadezen afgevoerd, waarna het eiland op 27 december 1945 werd opgeëist door de Nederlandse staat. Graaf Bechthold Eugen von Bernstorff kon het overigens goed vinden met de eilanders, maar kon desondanks niet voorkomen dat het van hem werd afgenomen. Na de Tweede Wereldoorlog eiste de Nederlandse regering alle bezittingen op van de Duitsers, NSB’ers en landverraders, dus ook Schiermonnikoog. Vanaf 1951 probeerde de graaf Schiermonnikoog terug te krijgen en toen dat uiteindelijk mislukte eiste hij een schadevergoeding van de Duitse staat. Bijna veertig jaar later na de confiscatie kreeg hij in 1983 een vergoeding van 80.000 Duitse marken.

In het dorp Schiermonnikoog staan vele prachtig gerestaureerde eilanderhuizen. Het oudste is huisje Marten uit 1721, aan de Middenstreek. Ter herinnering aan de walvisvaart in de periode na de Tweede Wereldoorlog staan midden in het dorp twee kaken van een blauwe vinvis, meegenomen door Klaas Visser, eilander en kapitein van de Willem Barentz.